Amaç: Araştırmamızda, süt dişlerinde farklı bulk-fill kompozit rezinlerin mikrosızıntısı
ve mikrogerilim bağlanma dayanımlarının karşılaştırmalı değerlendirilmesi
amaçlanmıştır.
Materyal ve Metot: 100 adet çürüksüz süt azı dişinin okluzal yüzeylerine Sınıf I
kaviteler hazırlandı. Dişler mikrosızıntı ve mikrogerilim bağlanma dayanımı
değerlendirilmesi için rastgele 5 gruba ayrıldı; SonicFill, Beautiful, SDR, Venüs ve
Z550. 4 mm yüksekliğinde restoratif materyal yerleştirilen örnekler 24 saat nemli
ortamda bekletildikten sonra termal siklusa tabi tutuldu. Mikrosızıntı değerlendirmesi
için örnekler %0.5’lik bazik fuksinde bekletildikten sonra kesitler alındı. Mikrosızıntı
değerleri, görüntü-analiz yazılımı ile boya penetrasyonun uzunluğu ölçülerek sayısal
olarak belirlendi. Mikrogerilim bağlanma dayanımını ölçmek için ise universal test
cihazı kullanıldı. Elde edilen verilerin istatistiksel değerlendirmesinde tek yönlü
ANOVA ve Tukey Çoklu Karşılaştırma testi kullanıldı.
Bulgular: En düşük mikrosızıntı değeri SDR grubunda (0.49±0.12) gözlenirken, bunu
sırasıyla SonicFill (0.54±0.15), Beautiful (0.69±0.24), Venüs (0.71±0.20) ve Z550
(1.87±0.19) grupları takip etti. Mikrogerilim bağlanma dayanımı açısından ise en düşük
değer Z550 grubunda (6.16±1.18) saptanırken, bunu sırasıyla Beautiful (9.71±1.47),
Venüs (10.42±3.10), SonicFill (10.96±2.64) ve SDR (11.19±1.56) grupları izledi. Z550
grubunun ortalama mikrosızıntı değerinin diğer tüm gruplardan anlamlı olarak daha
yüksek olduğu, mikrogerilim bağlanma dayanım değerinin ise istatistiksel olarak daha
düşük olduğu belirlendi (p<0.01). Bulk-fill kompozit rezin grupları (SonicFill, Beatiful,
SDR, Venüs) arasında hem mikrosızıntı hem de mikrogerilim bağlanma dayanımı
açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmadı (p>0.01).
Sonuç: İn vitro olarak yapılan bu araştırma sonucunda, bulk-fill kompozitler arasında
anlamlı bir farklılık gözlenmese de hem mikrosızıntı hem de mikrogerilim bağlanma
dayanımı açısından SDR bulk-fill kompozitin daha iyi performans sergileme eğiliminde
olduğu belirlendi.
Aim: This study was aimed to provide a comperative evatuation the microleakage and
microtensile bond strengths of different bulk-fill composite resins in primary teeth.
Material and Method: Class I cavities were prepared on the occlusal surfaces of 100
non-caries primary molar teeth. Teeth were randomly divided into five groups for the
evaluation of microleakage and microtensile bond strength; SonicFill, Beautiful, SDR,
Venüs ve Z550. All specimens were restored with composite resin in 4mm height and
stored for 24 h in a moist environment and then subjected to thermal cycling. Specimens
were immersed in 0.5% basic fuchsin for the microleakage evaluation and sections were
then performed. Microleakage values were determined numerically by measuring the
length of dye penetration using image-analysis software. A universal testing machine
was used to measure the microtensile bond strength. Data were analysed using one-way
ANOVA and Tukey’s Post Hoc tests.
Results: The lowest microleakage value was observed in the SDR group (0.49 ± 0.12),
followed by the SonicFill (0.54 ± 0.15), Beautiful (0.69 ± 0.24), Venus (0.71 ± 0.20)
and Z550 (1.87±0.19) groups respectively. The lowest values microtensile bond
strength value was observed in the Z550 group (6.16 ± 1.18), followed by the Beautiful
(9.71 ± 1.47), Venus (10.42 ± 3.10), SonicFill (10.96 ± 2.64) and SDR (11.19 ± 1.56)
groups respectively. The mean microleakage value of the Z550 group was significantly
higher and the microtensile bond strength value was statistically lower than the other
groups (p <0.01). There was no statistically significant difference between the bulk-fill
composite resin groups (SonicFill, Beatiful, SDR, Venus) in both of microleakage and
microtensile bond strength (p> 0.01).
Conclusion: As a result of this in vitro study, although there were no statistically
significant differences between bulk-fill composites, both of microleakage and
microtensile bond strength values tends to be higher in SDR groups.
