İbn Teymiyye 13. yüzyılın sonları 14. yüzyılın başlarında yaşamış bir İslam âlimidir. Çalışmamızda onun Şia’ya yönelttiği eleştiriler ele alınmıştır. Bu eleştiriler tespit edilmiş ve İbn Teymiyye’nin değerlendirmelerine yer verilmiştir. Araştırmamız bir giriş ve iki bölümden oluşmaktadır. Girişte araştırmanın konusu, amacı ve önemine değinilmiştir. Ardından araştırmada izlenilen yöntem hakkında bilgi verilmiş ve muhteva olarak kapsam ve sınırları belirlenmiştir.
Tarihteki bir insanı anlamaya çalışmanın yolu onun yaşadığı dönemi incelemekten geçer sözünden hareketle oluşturulan birinci bölümde İbn Teymiyye’nin yaşadığı dönem siyasî, içtimaî, ilmî, dinî ve fikrî açıdan ortaya konulmuştur. İbn Teymiyye’nin hayatı, ilmi kişiliği, bilgi kaynakları, öğrencileri, eserleri ve hitap çevresi bu bölümde incelenen diğer başlıklardır.
Araştırmamızın ana konusunu ele aldığımız ikinci bölümde öncelikle İbn Teymiyye’nin Şia’dan ne kastettiği tespit edilmiştir. İbn Teymiyye’nin Şia’nın klasik kaynaklarda Râfizîler ismiyle anılan İmamiyye’yi kastettiği ortaya konulduktan sonra İbn Teymiyye’ye göre Râfizîlerin belli başlı özelliklerine yer verilmiştir. Bu başlığı onun Râfizîlerin izledikleri yönteme dair eleştirileri izlemiştir. Daha sonrasında Râfizîlerin marifetullah, nübüvvet, hilafet, imamet, efdaliyet, sahabe anlayışı, takiyye, istiğâse ve tevessül, insan fiilleri ve Ehl-i Kitap sevgisi konusundaki İbn Teymiyye’nin eleştirileri üzerinde durulmuştur. İman ve küfür açısından incelenen Râfizîlerle bölüm sonlandırılmıştır.
Ibn Taymiyyah was an Islamic scholar who lived in the end of 13th and at beginning of 14th centuries. In this study, we determined Ibn Taymiyyah’s criticisms and assessments about the Shi’a. Our research is generally constituted an introduction and two parts. In the introduction part, we gave insight into the issue, purpose, importance and method about the thesis. Then, we limited contents and lines about our study.
Considering the fact that getting somebody’s drift is connected with understanding the lay of that century, in the first part we revealed political, social, scientific, religious mentality of the term Ibn Taymiyyah lived. In addition to that, we studied his life, scholarly personality, knowledge sources, students, Works and adress environment.
In the last part we ascertained references of Ibn Taymiyyah about the Shi’a. In his Works, he meant that the Shi’a was Imamiyyah which the other name of Rafidities in the classic sources. We explained his thoughts and criticisms of Rafidities’s majör features and methods. Then we dwelled on the criticisms of Ibn Taymiyyah about Rafidities’s views on ingeniousness of Allah, prophecy, khilafat, imamate, supremacy, companion’s mind, hypocrisy, ‘istygasa and tawassul’, human actions and the love of People of the Book. This part ends with the considerations of Rafidities from the point of faith and blashphemy.
