Bir kalkınma modeli olarak sakin şehirlerde yerel halkın turizm desteği : Ege-Marmara Bölgesi örneği

Abstract

Bu araştırmanın temel amacı, sakin şehir hareketine katılan yerleşimlerde, yerel halkın turizmin gelişimine ve sakin şehir (Cittaslow) hareketine yönelik algı ve tutumları ile turizm desteği arasındaki ilişkinin sosyal değişim kuramına dayalı bir model ile test edilmesidir. Araştırmanın analizleri yerel halkın turizm desteği; turizmin algılanan olumlu ve olumsuz etkileri, turizmden sağlanan kişisel fayda, turizm bilgisi, devlet yetkililerine güven, turizme katılım gücü, yaşam kalitesinden duyulan memnuniyet ve sakin şehir hareketine ilişkin yaklaşım boyutları üzerinden gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini, Türkiye’de sakin şehirlerde yaşayan 18 yaşın üzerinde olan yerel halk oluşturmaktadır. Araştırma, Marmara ve Ege Bölgesinde yer alan sakin şehirlerde gerçekleştirilmiştir. Araştırmada verilerin toplanmasında anket formu kullanılmıştır. Anket formu iki bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde turizm desteği ve sakin şehir hareketine ilişkin yaklaşım ile ilgili ileri sürülen teorik yapıyı ölçen 34 önermeye yer verilmiştir. Bu bölüm beşli likert şeklinde hazırlanmıştır. İkinci bölüm katılımcıların profilini öğrenmek amacıyla hazırlanan sorulardan oluşmuştur. Anket formu Mart – Temmuz 2017 tarihleri arasında toplam 1143 kişiye uygulanmış, 1116 anket formu analize dâhil edilmiştir. Analiz aşamasında öncelikle Açıklayıcı ve Doğrulayıcı Faktör Analizi ile faktörler belirlenmiş, daha sonra gizil değişkenler arasındaki nedensellik ilişkisinin belirlenmesi için yapısal eşitlik modellemesine başvurulmuştur. Araştırma sonucunda, yerel halkın turizm desteğinin, özellikle turizmin algılanan olumlu etkileri ve sakin şehir hareketine ilişkin yaklaşımları arasındaki ilişki düzeyinden etkilendiği ortaya çıkmıştır. Yaşam kalitesi memnuniyeti ile turizm desteği arasında çok küçük de olsa bir ilişki bulunmuştur. Ayrıca, çalışma sonucunda, turizmden sağlanan kişisel fayda ile turizmin algılanan olumlu etkileri arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki bulunamamıştır.

The main purpose of this study is to examine the relationship between the perceptions and attitudes of the residents’ towards development of tourism and Cittaslow movement in settlements affiliating with Cittaslow movement by a model based on social exchange theory. The analyses of the study have been carried out on the basis of residents’support for tourism, perceived positive and negative effects of tourism, personal benefits from tourism, knowledge of tourism, trust in government, power in tourism, satisfaction with quality of life and attitude towards Cittaslow movement dimensions. Residents living in slow cities and over the age of 18 have formed the population of the study. The study has been conducted in slow cities which take place in Marmara Region and Aegean Region. In the study, a questionnare form has been used as the data collecting instrument. The first part of the two-part questionnare consists of 34 statements measuring the asserted theoretical structure related to tourism support and attitude towards Cittaslow movement. This part has been formed as 5-item Likert scale. Second part of the questionnaire consists of the questions prepared for describing profiles of the participants. The questionnaires were conducted to 1143 participants in a time period between March and July 2017. 1116 questionnaires have been analyzed. In the analysis process, factors have primarily been determined via exploratory factor analysis and confirmatory factor analysis, then in order to determine the causality relationship between latent variables structural equation modeling has been applied. As a result of the study it has been shown that tourism support of residents have particularly been affected by the level of relationship between perceived positive effects of tourism and attitude towards Cittaslow movement. A relationship even if slight between satisfaction with quality of life and tourism support has been found. On the other hand, as a result of the study, it has been shown that there is no statistically significant relationship between personal benefits from toursim and perceived positive effects of tourism.