Plasenta gebelik sırasında anne ve fetus arasında besin transferi sağlarken temel bir endokrin organ görevi de görür. İntrauterin hayattaki olayların yansıması olarak plasenta; intrauterin hayatın günlüğü olarak kabul edilir.Biz bu çalışmamızda 2015-2016 yılları arasında plasentasyon bozukluğu sonucu gelişebilecek preeklampsi, intrauterin gelişme geriliği, oligohidroamnioz tanılı 50 gebe ile gebeliğinde plasentasyon bozukluğu düşündürecek kliniği olmayan 50 gebenin doğum sonrası plasentalarını histopatolojik olarak inceledik.Bu iki grubun plasentalarının histopatolojik incelemeleri sonrası sonuçlar arasında anlamlı fark tespit edilmedi.Ayrıca iki grup arasındaki bebeğin doğum kilosu, 1. ve 5. Dakika APGAR skorları,plasenta ağırlıkları gibi doğum sonrası parametreler de değerlendirildi.Plasenta ağırlığı hasta grubunda literatüre uygun olarak daha düşük bulunsa da istatistiksel olarak anlamlı değildi(p>0.05), diğer parametrelerde iki grup arasında benzerdi. İntrauterin hayattaki her problemin plasental patolojiye sebep olmayabileceği gibi; her plasental patolonin de klinik ile korele olmadığı sonucuna varıldı. Literatür incelendiğinde plasentasyon bozukluğu olan gebeliklerde ; plasenta incelendiğinde elde edilen patolojik verilerin klinikle korele olduğunu görülmektedir ancak bu konuda daha geniş katılımlı çalışmalara ihtiyaç vardır.
The placenta functions as an endocrine organ as it enables the transfer of nutrients between the mother and the fetus during pregnancy. As a reflection of the events in intrauterine life, the placenta is regarded as a journal of intrauterine life. In this study, we histopathologically examined the postnatal placentas of 50 pregnant women diagnosed with preeclampsia, intrauterine growth retardation and oligohydramnios that may develop as a result of a placentation abnormality and 50 pregnant normality women with no clinical suggesting a placentation between abnormality the years 2015-2016. No significant difference was identified between the results following histopathological examinations of the placentas of these two groups. Also, postnatal parameters such as the birth weight of the baby, 1st and 5th minute APGAR scores and placenta weight between the two groups were also evaluated. Although the placenta weight was found lower in the patient group in accordance with the literature, this was not statistically significant (p>0.05). Other parameters were also similar between the two groups. It was concluded that just as not every problem in intrauterine life will lead to a placental pathology, not every placental pathology correlates with a clinical picture. An overview of the literature reveals that in pregnancies with a placentation abnormality, pathological data obtained when the placenta is examined correlate with the clinical picture. However, there is a need for studies with wider participation on this subject.
