İş doyumu ve yaşam kalitesi : akademik personel üzerinde bir çalışma

Abstract

Amaç: Bu araştırmanın amacı, yükseköğretim kurumlarında görev yapan akademisyenlerin iş doyumu ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkiyi nedensellik çerçevesinde inceleyip ortaya koymaktadır. Yöntem: Araştırma, iki temel değişken arasında çift yönlü bir ilişki bulunduğu düşüncesinden hareketle ilişkisel bir desende tasarlanmıştır. Oluşturulan teorik modelde, iş doyumu bağımsız değişken, yaşam kalitesi bağımlı değişken olarak alınmıştır. Araştırma grubu, Eskişehir ili merkezinde bulunan toplam 2 yükseköğretim kurumunda görev yapan 97 akademisyenden oluşmuştur. Araştırma grubu tabakalı örnekleme yöntemiyle belirlenen 2 yükseköğretim kurumunda görev yapan akademik personelden oluşmuştur. Araştırmada veriler, iş doyumu ve yaşam kalitesi ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde, Mann-Whitney U testi, ANOVA testi, Kruskal Wallis Tek Yönlü Varyans analizine, korelasyon ve çoklu regresyon analizine göre yapılmıştır. Bulgular: İş doyumu ile yaşam kalitesi arasında anlamlı ve doğrusal bir ilişki bulunmaktadır. Bu analiz sonucuna göre yaşam kalitesi ile iş doyumu arasındaki ilişkinin pozitif olduğu saptanmıştır. Bireyin iş doyumunun artışına bağlı olarak, yaşam kalitesi artmaktadır. Kısaca iş doyumunun artması yaşam kalitesini olumlu olarak etkilemektedir. Tartışma ve Sonuç: Bu çalışmada, akademisyenlerin iş doyumu ile yaşam kalitesi arasında anlamlı bir paralellik saptanmıştır. İş doyumunun artmasının akademisyenlerin yaşam kalitelerinin de artmasına neden olduğu görülmüştür. Bu çalışma, iş doyumu ve yaşam kalitesi yükseköğrenim kurumlarındaki akademisyenlerin akademik çalışmaları ve eğitim faaliyetlerini en üst düzeylere taşımaları adına yükseköğretimin yöneticileri için akademisyenlerin başarılarının artırılmasına yönelik bir model sunmaktadır.

Aim: Aim of this study is to determine the relationship between academicians’ job satisfaction and the quality of life at universities in Eskişehir. Method: This study follows causal pattern. The model consists of two variables, job satisfaction measure and quality of life measure. The research group includes 97 academicians located in the city center of Eskişehir in 2013- 2014 education year. Data was obtained from job satısfactıon and quality of life pressures. This research is analyzed by the methods of Mann Whitney U test, and Crustal Wallis analysis, ANOVA, correlation, multiple regressions to test the model. Findings: This research has a positive impact on higher education system. The relationship between academicians’ job satisfaction and quality of life shows a meaningful statement.If the academicians’ job satisfaction increases their quality of life increases positively. Conclusion: In this study, the relationship between the academican’s job satisfaction and quality of life is found positive meaning. As the job satisfaction increases shows a positive increase about the quality of life thoroughly. The study presents a model for higher education managers for academicians’ success and organization.